براکی تراپی برای درمان سرطان سراسر بدن کاربرد دارد که این، شامل موارد ذیل می باشد ؛

-        پروستات

-        سروگردن

-        پوست

-        پستان

-        کیسه صفرا

-        رحم

-        واژن

-        ریه

-        رکتوم

-        چشم

براکی تراپی به دو صورت موقت ودائمی به کار می رود.

برکی تراپی موقت:در این روش مواد رادیواکتیو داخل ویا نزدیک تومور به مقدار وزمان مشخص کار گذاشته وسپس برداشته می شوند. براکی تراپی موقت به دو صورت دوز-ریت بالا ودوز-ریت پایین تجویز می شود.

براکی تراپی دائمی: که همچنین کاشت دانه نیز نامیده می شود،مستلزم قرار دادن دانه ها یا قرص ها(به اندازه یک دانه برنج) در داخل ویا نزدیکی تومور و باقی ماندن آنها به صورت دائمی می باشد.بعد از چند هفته ویا چندماه، سطح رادیواکتیویته دانه های کاشته شده سرانجام کاهش وبه حد ناچیزی می رسد.دانه های غیر فعال بدون هیچ گونه عوارض پایداری در در بدن بیمار باقی می مانند.

انجام این پروسیجر مستلزم چیست؟(چه امکاناتی لازم دارد)

انجام براکی تراپی نیاز به تیم درمانی متشکل از انکولوژیست تشعشع،فیزیست تشعشع پزشکی،دوزیمتریست،تراپیست تشعشع ودر برخی موارد یک جراح می باشد.

انکولوژیست تشعشع،پزشکی است که بیمار را مورد ارزیابی قرار داده ودرمان مناسب را تخمین می زند.ایشان ناحیه مورد نظر(مورد تشعشع) را برای درمان تخمین زده ومیزان دوز تخمینی اشعه را نیز ارائه می کند.

در موارد انتخابی جراح به انکولوژیست تشعشع در جایگذاری وسایل براکی تراپی مانند کاتترها وسوزن ها به داخل بدن بیمار کمک می کند. سپس فیزیست ودوزیمتریست جزییات درمان را محاسبه می کنند.

تراپیست های تشعشع،تکنولوژیست های آموزش دیده متخصص هستند که در ارائه درمان کمک می کنند.

چه تجهیزاتی مورد استفاده قرار می گیرد؟

برای براکی تراپی به روش کاشت های دائمی،مواد رادیواکتیو(که در داخل دانه یا قرص قرار داده شده اند)مستقیماً در محل تومور با استفاده از تجهیزات مخصوص جایگذاری می شوند.

برای کاشت های موقت،سوزنها،کاتترهای پلاستیکی یا اپلیکاتورهای مخصوص در محل درمان قرار داده می شوند.انواع مختلف از مواد رادیواکتیو متناسب با نوع براکی تراپی مورد استفاده قرار می گیرند.برخی از انواع منابع رادیواکتیو عبارتند از؛ ید، پالیدیوم، سزیوم وایریدیوم

درهمه موارد براکی تراپی،منبع تشعشع داخل محفظه ای قرار داده می شوند،بدین صورت که مواد رادیواکتیو در داخل کپسول فلزی غیر رادیواکتیو احاطه می شوند.پس از پوزیشن دهی مناسب، تجهیزات ثابت نگه داشته شده و منابع رادیواکتیو جایگذاری(بار گذاری) می شوند.

انکولوژیست تشعشع ممکن است جایگذاری و برداشتن مواد رادیواکتیو را بعد از جایگذاری تجهیزات، به طور دستی ویا این کار را  به وسیله دستگاه کامپیوتر که به صورت کنترل از راه دور هدایت می شود، انجام دهد.

رادیوگرافی،سونوگرافی،سی تی اسکن یا ام آر ای ممکن است در جهت کمک به پوزیشن دهی وتعبیه مواد رادیواکتیو ویا درمان موثرتر تومور مورد استفاده قرار گیرند.

 کامپیوتربرای اجرای طرح درمان، پوزیشن منبع تشعشع وهمچنین زمان مورد نیاز درمان جهت دوز تشعشع صحیح متناسب با تومور مربوطه را تعیین می کند.

چه کسی تجهیزات را به کار می اندازد؟

تجهیزات مربوطه توسط فیزیست پزشکی ،دوزیمتریست تشعشع( که فیزیست بر کار آن نظارت دارد)،یا انکولوژیست تشعشع  به کار انداخته می شوند.طرح پروسه درمان تماماً توسط انکولوژیست تشعشع هدایت می شود واین شخص پزشکی متخصص و آموزش دیده در درمان سرطان به وسیله رادیوتراپی است.

آیا انجام براکی تراپی نیازی به آمادگی های مخصوص دارد؟

پزشک شما آمادگی های قبل از انجام براکی تراپی را برای شما مشخص خواهد کرد واین موارد ممکن است شامل؛

آمادگی های روده ای

انجام آزمون های قبلی از قبیل سونوگرافی،ام آر آی یا سی تی اسکن

آزمایشات خونی

نوار قلبی

رادیوگرافی سینه باشد.

پزشکتان ممکن است قبل از انجام واقعی رادیوتراپی، از برنامه های کامپیوتری برای طرح انجام براکی تراپی استفاده نماید.

چند روز قبل از انجام براکی تراپی،به شما آموزش های مخصوص راجع به آمادگی ها وانجام براکی تراپی داده خواهد شد.

این روش چگونه انجام می شود؟

براکی تراپی دائمی:

این روش که همچنین کاشت دانه نیز نامیده می شود،سوزن هایی که قبلاً با دانه های رادیواکتیو پر شده اند در داخل تومور جایگذاری می شوند.سپس سوزن از محل برداشته شده و دانه های رادیواکتیو  درآنجا باقی می مانند. دانه ممکن است با استفاده از وسایل مخصوص به طور انفرادی وبا فواصل منظم در داخل تومور قرار داده شوند.

رادیوگرافی،سونوگرافی یا سی تی اسکن ممکن است در قرار دادن دانه های رادیواکتیو به پزشک کمک کنند.آزمون های تصویربرداری ممکن است پس از جایگذاری دانه های رادیواکتیو درجهت تایید محل صحیح آنها نیز انجام شوند.

براکی تراپی موقت:

دراین روش وسایلی مانند کاتتر،سوزن یا اپلیکاتور تحت هدایت فلوروسکوپی،سونوگرافی،ام آر آی یا سی تی اسکن در داخل تومور قرار داده می شوند.این وسایل ممکن است داخل حفره های بدن مانند واژن یا رحم (براکی تراپی داخل حفره ای) قرار داده شوند ویا به وسیله اپلیکاتور(معمولاً با استفاده از سوزن یا کاتتر) داخل بافت های بدن (براکی تراپی داخل بافتی) گذاشته می شوند.

براکی تراپی ممکن است به دو صورت دوز- ریت بالا( HDR ) و دوز-ریت پائین ( LDR  ) انجام شود.همچنین درمان ممکن است به صورت پالس های متناوب ( دوز-ریت بالا یا دوز-ریت پالسی) باشد.

براکی تراپی دوز-ریت بالا (HDR ): معمولاً بر روی بیماران سرپایی انجام می شود،گرچه برخی اوقات بیمارانی برای انجام چند براکی تراپی دوز-ریت بالا با استفاده از یک اپلیکاتور دربیمارستان بستری گردند.

در براکی تراپی HDR ، در مدت کوتاهی با استفاده از دستگاه کنترل از راه دور، یک دوز مخصوصی از اشعه به تومور داده می شود.آخرین مرحله درمان فقط چند دقیقه طول می کشد، گرچه کل پروسیجر چندین ساعت طول می کشد. قبل از برداشتن تجهیزات و برگشت بیمار به منزل این مرحله ممکن است در طول روز چندین بار تکرار شود.بیماران ممکن است تا 10 بار  مورد درمان  با براکی تراپی HDR  در طول یک هفته ویا بیشتر قرار گیرند.

در براکی تراپی با دوز-ریت پائین LDR به بیمار به صورت پیوسته به مدت چند ساعت ویا چند روز اشعه داده می شود.در بیمارانی که به شیوه LDR  براکی تراپی می شوند ، شب در بیمارستان اقامت دارند چونکه وسایل مربوطه تماماً در طول معالجه در جای مربوطه باقی می مانند.

در براکی تراپی به شیوه پالس دوز-ریت PDR  درمان مشابه مورد قبلی انجام می شود اما در شیوه دوره ای (پالسی) معمولاً یک بار بیشتر در ساعت از شیوه پیوسته درمان صورت می گیرد.

ممکن است بیمار به تناوب به اتاق حفاظت درمان فرستاده شود که در آنجا دستگاه کنترل از راه دور وجود دارد ومواد رادیواکتیو در همان مکان در محل تومور جایگذاری شود.زمانی که شخصی وارد اتاق می شود به طور اتوماتیک مواد رادیواکتیو عقب کشیده می شوند واین زمانی است که درمان تمام شده باشد.

زمانی که درمان تمام شد،وسایل مربوطه از بیمار برداشته می شوند.

من در طول پروسه درمان چه احساسی دارم؟

قبل از شروع براکی تراپی،از بازوی دست شما برای تزریق داروهای بی هوشی رگ گیری خواهد شد. بسته به پیشنهاد پزشک و محل تومور ممکن است به شما بی هوشی عمومی ویا بی حسی موضعی درجهت کاهش درد داده شود واین عمل ممکن است شما را خواب آلوده کند.

اگربه شما بی هوشی ویا بیحسی سنگینی داده باشند، ممکن است پس از پایان پروسیجر به اتاق ریکاوری(بهبودی) انتقال پیدا کنید.بسته به نوع براکی تراپی،شما ممکن است در همان روز به منزل برگردید ویا در بیمارستان بمانید.

بیمارانی که درمان براکی تراپی به شیوه کاشت موقت دارند،موقع جایگذاری مواد رادیواکتیو در محل تومور صدای کلیک ویا همهمه را از دستگاه درمان خواهند شنید.

گرچه شما در طی درمان تنها خواهید ماند ، ولی شما قادر به صحبت با سخنگوی تیم درمان که درنزدیکی شما قرار گرفته اند ،خواهید بود.در آنجا تیم درمان شما را می بینند و صحبت های شما را خواهند شنید.

اگر شما به شیوه پالسی براکی تراپی می شوید،در بین پالس های درمان ممکن است ملاقات کنندگانی نیز داشته باشید.

در درمان به شیوه دوز-ریت پائین زمان ملاقات شما معمولاً در طی روز فقط 30 دقیقه محدود خواهد بود.

در براکی تراپی به شیوه های LDR,PDR    وبرخی از HDR بیمار نیاز به اقامت در بیمارستان به مدت یک ویا چند روز داشته باشد گرچه بیمار ممکن است دلتنگی مربوط به تنها ماندن در بیمارستان را داشته باشد.پزشک داروهایی در جهت راحتی ورفع دلتنگی برای  شما تجویز خواهد کرد.

پس از درمان به شیوه براکی تراپی دائمی ، دانه های کاشته شده به طور دائمی در بدن باقی خواهند ماند.رادیواکتیویته(فعالیت تشعشع) در طی زمان کوتاه کاهش خواهد یافت.هرچند که پزشکتان این موارد را باشما درمیان خواهد گذاشت وپیشنهاد می کند که در طی از ملاقات با دیگران مخصوصاً زنان باردار و اطفال بپرهیزید.

در درمان به شیوه موقت،همه منابع تشعشع قبل از برگشت بیماربه منزل از آن برداشته می شود.پس از برداشت منابع و تجهیزات مربوطه از بیمار هیچ گونه تشعشع در بدن بیمار باقی نخواهد ماند.

پزشک ویا تیم درمان به شما آموزش های مراقبتی مخصوص در منزل خواهند داد.شما درد لمسی(تندرنس) ویا تورم در محل درمان احساس خواهید کرد ویا سایر علائم بسته به نوع درمان خواهید داشت.

اغلب بیماران در مدت درمان قادر به از سرگیری فعالیت های روزمره خواهند بود.گرچه ممکن است عوارض دراز مدت پس از درمان اتفاق بیافتد.برخی از اعضای تیم درمان توصیه هایی درمورد کنترل اثرات جانبی پیش بینی شده پس از درمان براکی تراپی خواهند داشت.